MENU:
FUNKCJE PIENIĄDZA


POPYT i PODAŻ


TEORIE


IMPULSY MONETARNE


BANK CENTRALNY


















PIENIĄDZ I POLITYKA MONETARNA







Pieniądz – powszechny ekwiwalent wartości; wszystko to co jest powszechnie akceptowane jako środek regulacji zobowiązań.

Polityka monetarna – określony poziom zatrudnienia, szybkość i zrównoważony wzrost gosp., stały poziom salda płatniczego są głównymi celami polityki gosp. kraju i są również głównymi celami polityki pieniężnej BC. Polityka monetarna to część polityki gosp. państwa. Władza monetarna (NBP) to źródło pieniądza krajowego oraz stróżem jego stabilności. Podstawowym celem polityki pieniężnej jest ograniczenie ilości pieniądza aby właściwie spełniał funkcje środka płatniczego, cyrkulacji i gromadzenia rezerw wartości. Głównym celem pośrednim polityki pieniężnej powinno być korelowanie przyrostu podaży pieniądza z przyrostem PKB. Podaż pieniądza kształtuje globalny popyt i wielkość PKB. Wzrost podaży pieniądza prowadzi do wzrostu globalnego popytu i wzrostu PKB. Realny wzrost występuje wówczas, gdy w gosp. jest bezrobocie i niewykorzystane zdolności produkcyjne. Aktywna polityka sprzyja ożywieniu gosp., ograniczenie podaży pieniądza nie uwzględnia wzrostu PKB oraz założenie stałej szybkości obiegu pieniądza mogą grozić zakłóceniami i recesją w gosp. w warunkach, gdy nie jest wykształcony rynek pieniężny.